Krokodillen zijn gevoelige dieren

Recent onderzoek heeft aangetoond dat de met bultjes zeer lichte veranderingen van druk waargenomen kunnen worden.
Een student van de Vanderbilt universiteit heeft het mysterie van de bultjes onderzocht. Hij verzamelde eerst zijn proefdieren. Achttien Amerikaanse alligators werden bij opvangcentra vandaan gehaald en vier Nijl krokodillen waren afkomstig van een commerciële fokkerij. Om het onderzoek niet te moeilijk te maken werden kleine dieren uitgezocht.
Na onderzoek bleken de bultjes niet te reageren op zout of elektriciteit, maar bleken receptoren te bevatten die speciaal op druk en vibratie reageren. Daarnaast werden ‘blote’ zenuwuiteinden gevonden. Dit werd getest met von Frey filamenten. Dit zijn zeer dunne, gestandaardiseerde vezels die gebruikt worden om druk te meten. Een deel van de bultjes bleek zo gevoelig dat druk waargenomen werd die niet eens met de filamenten gemeten kon worden. De onderzoekers probeerden het ook uit bij zichzelf. De druk was zo gering dat deze met de vingertoppen niet meer gevoeld kon worden.
Bij dode krokodillen werden de zenuwen die naar de bultjes leiden gekleurd en getraceerd naar de hersens. Hier bleken ze uit te komen in het deel van de hersens wat betrokken is bij bijten, kauwen en slikken.
De onderzoekers vroegen zich vervolgens af waarom de krokodillen en alligators zulke super gevoelige organen voor druk hebben. Het vermoeden bestaat dat de dieren hun bek gebruiken om een prooi te voelen en vervolgens te vangen. Vrouwelijke krokodillen gebruiken hun bek ook om hun jongen te helpen om uit de eischaal te komen. Ook worden de jongen in de bek genomen ter bescherming. Dit vereist uiteraard ook een grote mate van gevoeligheid.
Voor een vervolgonderzoek zijn de vragen onder andere waarom alligators deze bultjes alleen op de kop hebben, terwijl krokodillen ze over hun hele lichaam hebben.
De resultaten van het onderzoek zijn ook al gepubliceerd in het Journal of Experimental Biology.