Voeding Hoornkikker
Dieet
Nutriëntenbehoefte
Vitaminen
Een vitamine A tekort zorgt voor oog- en huidproblemen. Deze problemen kunnen opgelost worden door vitamine A toe te voegen aan het voedsel. Een tekort aan vitamine B geeft problemen met de huid en de spijsvertering. Vitamine D3 is nodig voor de calcium opname. Vitamine D3 wordt met behulp van ultraviolet licht (zonlicht) in de huid gemaakt. Ultraviolet licht kan niet door glas heen. Aan dieren in een glazen vivarium dient vitamine D3 of ultraviolet licht gegeven te worden. Vitamine E is bevorderend voor de vruchtbaarheid en zit veel in vruchten of kiemen. Vitamine H is nodig voor de stofwisseling, een tekort kan een schilferachtige huid, spierverzwakking en vertraagde groei tot gevolg hebben.
Mineralen
De hoornkikker heeft een inwendig skelet, voor de opbouw hiervan is calcium (kalk) en fosfor nodig. Het voedsel moet 1,5 keer zoveel calcium dan fosfor bevatten. Een kalkgebrek, in het voedsel, kan rachitis veroorzaken. Dit heeft tot gevolg dat het dier sponsachtige, misvormde en zwakke botten heeft of dat de eieren slecht zijn of een slechte uitkomst van de eieren (mismaakte of dode jongen) optreedt.
Naast calcium en fosfor zijn ook natrium, kalium en magnesium in redelijke mate nodig. Jodium, koper, mangaan, zink, selenium en ijzer zijn in minder mate nodig, maar het geheel ontbreken van deze mineralen kan ernstige gevolgen hebben.
Voedingsplaats en voedingsschema
Handopfok
De larven eten rode muggenlarven, ontdooide pekelkreeftjes of runderhart. Wanneer de metamorfose (gedaanteverwisseling van larf tot volwassen dier) begint, moeten de dieren voorzien worden van drijvende stukken kurkschors of schuimplastic om op te klimmen.
De jonge kikkers kunnen gescheiden grootgebracht worden in plastic bakken, met ventilatiegaten in het deksel. Als substraat kunnen natte tissues gegeven worden, die dagelijks vervangen dienen te worden.